تاثیر روپوشهای سربی درکاهش دوز دریافتی کارکنان بخشهای پزشکی هسته‌ای

سابقه و هدف: پرتوگیری پرسنل در بخشهای پزشکی هسته‌ای در حین وضعیت دهی به بیمار و همچنین آماده سازی دارو امری اجتناب ناپذیر است. استفاده از روپوشهای سربی(Apron) نیز به دلیل ایجاد پرتوهای x اختصاصی سرب، در اثر برخورد پرتوهای گامای پرانرژی و ضریب جذب بالای این پرتوها در بدن مورد مناقشه است. این مطالعه تاثیر روپوشهای سربی معادل 5/0 میلیمتر سرب را در میزان پرتوگیری پرسنل در دو وضعیت شبیه سازی شده برای آماده سازی دارو و وضعیت دهی بیمار مورد بررسی قرار داده است.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی از سه رادیوایزوتوپ پرکاربرد در پزشکی هسته‌ای (99mTc, 201Tl, 131I) استفاده گردید. چشمه‌های مورد استفاده بصورت مایع و در حجم بسیار کم بوده‌اند. این چشمه‌ها یک بار در هوا (شرایط شبیه‌سازی شده هنگام کار با رادیوداروها) و بار دیگر در مرکز یک فانتوم جمجمه حاوی آب (شرایط شبیه‌سازی شده هنگام وضعیت دهی بیماران) قرار داده شده و آهنگ دوز ناشی از آنها با استفاده از دوربین گامایGE-SMV مدل DSX1 اندازه‌گیری گردید. با ثابت بودن موقعیت چشمه نسبت به آشکارساز، اندازه‌گیریها در دو حالت با و بدون وجود ورقه سربی به ضخامت 5/0 میلیمتر انجام شد. یافته‌ها: کاهش آهنگ شمارش برای رادیوایزوتوپهای تکنسیم، تالیوم و ید بترتیب برابر با 2/83%، 7/83% و 7/53% بود. همچنین بررسی ناحیه‌ای از طیف هر رادیوایزوتوپ که مربوط به پرتوهای ایکس اختصاصی لایه k سرب میباشد نشان دهنده کاهش کلی شمارش انجام شده از این ناحیه حتی با وجود صفحه سربی است. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این بررسی نشان میدهد که استفاده از روپوشهای سربی معمولی معادل با 0.5mm سرب سبب کاهش آهنگ پرتوگیری میشود که این تاثیر در مورد رادیوایزوتوپهای کم انرژی بیشتر است.